Doordat ik inmiddels door heb dat mijn sweet memory’s hoe dan ook sweet maar niet altijd waar zijn, moet je als lezer zo’n melancholische dwaling maar met een korrel zout nemen. Pasen begon in mijn vroege jeugd met klassikaal biechten. En dan naar huis. Een lang weekend. Thuis liet het feest op zich wachten. Wel […]
Ineens gaat een van de twee op de knieën en stelt de hamvraag: ‘wil je met me trouwen?’ Vaak de slotzin van een romantische inleiding over hoe leuk je bent, hoe lief je bent, hoe je nooit meer gemist kan worden. Vaak op een romantische plek. Nooit verwacht of misschien wel, maar nu nog niet.
Een nieuwe lente, een nieuw geluid Meer lezen »
1 oktober 2021: mijn laatste werkdag in de bibliotheekbranche. Wat heb ik mogen genieten van een meer dan geweldig afscheid. Nog dagelijks denk ik er aan. Gemiddeld een keer per maand kijk in de prachtige glossy die ik kreeg. Vol verhalen uit mijn werkzame leven. Inmiddels is het 1 oktober 2023. De twee jaar, vol
De tijd vliegt, maar herinneringen draag je met je mee Meer lezen »
Pas zo halverwege 2023 begint, vooralsnog, het schrijfwerk voor trouwerijen weer. Natuurlijk ben ik al wat op rit om bruidsparen te leren kennen en groeien de contacten met ceremoniemeesters zo zoetjes aan. Maar goed ik ben toch iemand die pas echt gaat schrijven, als ik het aankomende bruidspaar beter heb leren kennen. Doordat ik ze
Een leven lang leren ‘Een leven lang leren’ – dat is toch het mooiste wat er is? Daarvoor hoef je niet per se terug naar school. Het leven zelf is immers een grote les? Grote en kleine mensen met uitspraken die je een richting op sturen; verhalen in boeken, tijdschriften, op tv; een spelletje doen
Een leven lang leren Meer lezen »
Je kent het vast wel. Zo’n terugkerende gedachte, een idee: dat zou ik nou nog wel eens willen. Hoe leuk is het dan als je die gedachte omzet in een daad. Nog leuker is het als dat wat als een idee begon handen en voeten krijgt en het bedrijf echt een feit is. Ingeschreven bij
Het begon met een idee Meer lezen »
Wat een tijd he? De wereld zo’n heftig strijdtoneel. Beelden uit Oekraine blijven op je netvlies. Bij het zien van de strijdende soldaten denk ik steeds dat soldaten ook iemands kinderen zijn. Ook gewoon willen leven. Zoveel leed. Op zoveel niveaus. Zo moeilijk te begrijpen he? Je gunt toch iedereen gewoon de kleine vraagstukken? Wat
De theorie wordt praktijk Meer lezen »
Wat is dat toch met ons brein? Ben je bezig met een project (zo noem ik het bouwen van een site maar even) dan wist je / weet je binnen de kortste keren veel van het systeem waar je mee bezig bent. Al weer een jaar of wat geleden, bouwde ik samen met Irène Bovy