Ineens gaat een van de twee op de knieën en stelt de hamvraag: ‘wil je met me trouwen?’ Vaak de slotzin van een romantische inleiding over hoe leuk je bent, hoe lief je bent, hoe je nooit meer gemist kan worden. Vaak op een romantische plek. Nooit verwacht of misschien wel, maar nu nog niet. Er is al droog geoefend, een plan gesmeed, een aanleiding bedacht, een ring gekocht, trucs bedacht om de juiste ringmaat te bepalen enzovoort. Hoe heerlijk dat plannetjes smeden. Hoe heerlijk ook die verhalen van compleet mislukte en daardoor zulke zoete aanzoeken. Door de zenuwen, door een bestemming die veranderde, een plotseling afbrekende hak, een in slaap gevallen aanstaande, een gat in de broekzak …….
De verhalen over het aanzoek: ze worden verteld door twee mensen die stralen. Die elkaar aanvullen. Door twee mensen die inmiddels plannen maken om de daad bij het woord te voegen. Wanneer? Waar? Hoe? Met wie? Er is zo veel mogelijk.
Mei! In de trouwbranche een favoriete maand. De natuur ontluikt. Een nieuwe lente, een nieuw geluid (beginzin van het gedicht Mei, Herman Gorter). Een ceremonie buiten op een voorjaarsdag. Omringd door de bloeiende rododendron; de blauwe regen; een prieel vol rozen. Een pracht plek. Al ruim van te voren besproken. Wat kijk je er naar uit!
En dan is het zover. Je trouwdag.
Mei 2024……….Een kletsnatte maand. Het regende zeker twee keer zoveel als andere jaren in de meimaand. Weeronline? Laten we maar niet meer kijken. 80% kans op regen, code geel. Trouwen in die mooie tuin, aan zee, op de open plek in het bos? Helaas.
Dan ben je blij als je locatie sfeervolle alternatieven biedt. Dan ben je blij met een creatieve ceremoniemeester die de juiste beslissingen neemt. Op het laatste nippertje. Want wie weet valt het mee.
Kassen werden in een handomdraai omgetoverd tot prachtige trouwlocaties. Tentdaken zorgden voor bescherming, waardoor er toch zicht bleef op de ontluikende natuur. De trouwspeech moest soms even worden onderbroken doordat de regen kletterde op het glas of tentdoek. Saamhorigheid. 
Zo mooi te merken dat het op het moment suprême gewoon helemaal geen issue meer is. De regen? Het wordt muziek. Door de saamhorigheid. Door al die mensen die er bij zijn. Door al die woorden die over jouw lief, jouw liefde gaan. Jullie liefde. Jullie JA. Jullie dag!
Mei. Hoe nat ook. Gewoon weer ‘een nieuwe lente, een nieuw geluid’.
Mei – vrij naar Gorter. Hoe nat ook. Voor jullie: ‘een nieuwe lente, een nieuw begin’. Veel liefs!
(foto’s Aukje Simone)